Sójka Garrulus glandarius

Grrulus pochodzi z łaciny i oznacza gadatliwość, zaś glandarius pochodzi od słowa glans i oznacza żołądź. Niepokojona sójka głośno terkocze i odzywa się głosem podobnym do myszołowa. U sójek obserwuje się zjawisko zwane mrówkowaniem. Polega ono na siadanie ptaka obok mrowiska i stroszy pióra. Rozgniewanie mrówki atakują sójkę kwasem mrówkowym. Chwyta ona również pojedyncze mrówki i wsadzają je pod piórka. Tłumaczyć to można jako działanie przeciw pasożytnicze i oczyszczające pióra.

Długość ciała: 32 - 35 centymetrów

Masa ciała: 150 - 175 gram

Rozpiętość skrzydeł: 52 - 58 centymetrów

Wygląd: Samce, jak i samice mają takie samo upierzenie. Brązowo - szary kolor piór, biały kuper oraz niebieskie lusterka, to jej cecha rozpoznawcza. Czapeczka w zależności od podgatunku może przybierać białoszarą, rdzawobrązową lub czarną barwę. Młode sójki wyróżniają węższe sterówki oraz mniejsza liczba czarnych prążków na pokrywach skrzydłowych.

Lęgi: Na wiosnę samiec zaczyna śpiewać swą cichą piosenkę, naśladując odgłosy różnych ptaków, a nawet zwierząt. Oboje partnerów wspólnie zaczyna budować gniazdo w ostatnich dniach kwietnia, bądź też na początku maja. Gniazdo znajduje się zazwyczaj na wysokości 5 metrów i zbudowane jest zazwyczaj w koronach drzew iglastych. Partnerzy razem wykonują wszystkie obowiązki związane z lęgiem, a także utrzymują kontakt głosowy. W pierwszym lęgu samica składa od 5 do 7 jaj, natomiast powtarzający się lęg składa się z 3 czy nawet 4 jaj. Jaja są składane w odstępach jednodniowych. Wysiadywanie odbywa się przez obydwoje rodziców i trwa od 16 do 17 dni. Młode karmione są przez dorosłych pokarmem znajdującym się w ich wolu. Rodzina trzyma się razem do jesieni. Młode sójki wymagają dokarmiania przez trzy tygodnie od opuszczenia gniazda. Rodzice potrafią obronić swoje potomstwo przed mniejszymi drapieżnikami.

Pożywienie: Żywią się owadami, ptasimi jajami, jak i pisklętami. Mogą polować na młode i dorosłe ptaki. Ich pokarmem są również jaszczurki, gryzonie, żaby, leśne owoce. Jesienią ich pokarmem są orzechy laskowe, bukiew, żołędzie, ziarna z pól, groch i fasola.

Występowanie: Cała Europa, z wyjątkiem północy i wschodu, gdzie panuje sójka syberyjska. Na całym świecie opisano około 30 podgatunków sójki.

Występowanie na Podlasiu: Lasy liściaste, mieszane i iglaste.



Sójka Garrulus glandarius