Kormoran Phalacrocorax carbo

Phalacrocorax pochodzi z języka greckiego. Phalakros oznacza łysogłowego, corax wronę/kruka. Carbo pochodzi z języka łacińskiego i oznacza węgiel. Są to ptaki długo żyjące i szybko uzyskujące dojrzałość płciową już w wieku 3 lat. Skorzystał wyraźnie na działalności ludzkiej i biologicznemu zanieczyszczeniu wód. Ryby w czystej wodzie są mniej liczne w gatunki niż zbiorniki o większej trofi. Kormorany wykorzystują nadwyżkę ryb w żyznych wodach, karmiąc swoje potomstwo i zwiększają tym samym swoją populację. Zatem odradza się populacja krajowych kormoranów po spadku w latach siedemdziesiątych. Ostatnio ptaki te postrzegane są przez wędkarzy jak i właścicieli stawów rybnych jako intruzi ze względu na wyjadanie ryb. Innym problemem dla środowiska są ich ostre i palące odchody, które powodują obumieranie drzew.

Długość ciała: 80 - 100 centymetrów

Masa ciała: 1800 - 2800 gram

Rozpiętość skrzydeł: 130 - 160 centymetrów

Wygląd: Duży smukły, ciemno ubarwiony ptak pływający. Dorosłe osobniki na początku sezonu lęgowego posiadają na biało ubarwione takie części ciała jak kark, tył głowy i boki szyi. Z tyłu głowy formuje się czub z piór. Później białe zostają fragmenty stawów biodrowych oraz policzki. Młode osobniki mają praktycznie biały cały brzuch.

Środowisko: Wody słodkie, słone, słonawe i wybrzeża morskie.

Lęgi: Gnieżdżą się na skalistych wyspach, drzewach. Robią to najchętniej w koloniach lęgowych i przy dobrych warunkach kolonia rozrasta się w setki i tysiące par. W kwietniu przystępują do lęgów i składają zazwyczaj od 3 do 4 jaj, chociaż może to być również od 2 do 6 jaj. Wysiadują je 27 - 31 dni, zaś młode opuszczają gniazdo po 50 dniach. Drugie tyle rodzice poświęcają na ich dokarmianie. Gniazdo zbudowane jest z gałęzi, trzcin oraz roślin wyłowionych z wody. Młode pokryte są gęstym i ciemnoszarym puchem. Po usamodzielnieniu się przybierają matową, ciemnobrązową barwę. Średni sukces lęgowy wynosi 1,2 - 1,6 młodego na parę rocznie.

Pożywienie: Odżywiają się praktycznie rybami. Ich zapotrzebowanie wynosi 750 gram ryb dziennie. Są jednymi z ptaków nurkujących, którym pióra przemakają aż do skóry. Jedynie głód zmusza je do nurkowania i pływania w wodzie. Po wyjściu z wody rozpościerają skrzydła i suszą je na powietrzu.

Występowanie: W 6 podgatunkach zasiedlają obszar wszystkich kontynentów z wyjątkiem Ameryki Południowej i Antarktydy. W Polsce obserwować można ich ekspansję w głąb kraju. Próbują nawet zimować w naszym kraju na zbiornikach zaporowych i nie zamarzających odcinkach rzek. W Polsce głównie na Wybrzeżu i Mazurach.

Występowanie na Podlasiu: Północne krańce województwa, zbiornik Siemianówka, Jezioro Zygmunta Augusta, Stawy Dojlidzkie.